Locomotief Sprinter voor Jeroen

Op 1 mei heb ik met een aantal collega's een toertocht gereden. Een van de collega's is Jeroen. Hij had in de garage nog een oude fiets van zijn vader staan, waar wel het een en ander aan moest gebeuren. Voor 1 mei, dus.
Hij had zelf al wel wat pogingen gedaan de fiets weer rijdbaar te maken, maar zoals hij zelf aangaf heeft hij er noch gevoel, noch geduld voor.

Het op te knappen exemplaar is een bos-groene Locomotief Sprinter, framenummer 3162585, ergens uit de jaren 70 vermoed ik. Geen volbloed racefiets, maar meer een tourfiets, voorzien van spatborden en een bagagedrager, althans in originele toestand. Alle kabelnokjes zijn keurig op het frame gesoldeerd, alleen de commandeurs zijn met een klembandje gemonteerd. De fiets was, zoals gebruikelijk in die tijd, volgehangen met onderdelen van diverse (franse) fabrikanten: Nervar cranks, Normandy naven in stalen velgen, Cyclo 5-speed freewheel, Simplex Prestige derailleurs, GB stuur en -pen, Altenburger middenoptrekremmen en remgrepen en vreemd genoeg Shimano commandeurs. Deze laatsten vallen een beetje buiten het rijtje van the usual suspects, je verwacht Simplex commandeurs, wellicht zijn de originele ooit vervangen.

Een aantal onderdelen kon gelijk de vuilnisbak in: de Simplex voorderailleur vanwege plastic-moeheid, het stuur vanwege niet-bedoelde kromheid. Als gevolg hiervan moest ook de stuurpen worden vervangen, aangezien deze een niet-doorsnee klemdiameter van 24,6 (+/- 0,2) mm heeft. De achterderailleur miste een derailleurwieltje, dus deze is gelijk in zijn geheel vervangen.

Verchroomd stalen velgen remmen aanzienlijk slechter dan aluminium exemplaren. Ik heb ze dan ook vervangen door een wielset uit een bij het grof vuil gevonden Koga Miyata Roadrunner van rond 1980. Deze was echter wel 6-speed in plaats van 5, dus de achtervork moest lichtelijk worden uitgebogen tijdens de installatie van het achterwiel. (inbouwbreedte 120 vs. 126 mm) Ook de voorvork moest enigszins geholpen worden om de voornaaf te accepteren. Ik heb het niet nagemeten, maar er schijnt een afwijkende Franse inbouwmaat van 96 mm te zijn. De voornaaf uit de Koga was in ieder geval de standaard 100 mm breedte.
De Koga is ook donor van de SR stuurpen met bijpassend stuur en de Shimano Altus voorderailleur. De achterderailleur is een NOS Huret Svelto geworden, ooit gekocht voor een nog niet bepaald doel.

De buitenbanden zijn van het type Continental Sportcontact, met een bij het type fiets passende breedte van 32 mm. Deze hadden wat hulp nodig van zeep en water om uiteindelijk netjes op de velg te gaan liggen. Hopelijk zijn ze goed lekbestendig, om ze onderweg te moeten verwijderen lijkt me een rottige klus. Maar wie weet worden ze soepeler door gebruik.

Koga Miyata Roadrunner met Sachs Pentasport

Meer geklust dan geblogd afgelopen jaar en dat zal altijd wel zo blijven, maar dit is het laatste project, onlangs voltooid.

Ik denk ergens afgelopen najaar dat er bij het grof vuil een straat verderop een rode racefiets lag. Ik ben afgestapt, zag dat het een Koga was, ben er mee teruggegaan naar huis en heb 'm bij de overige fietsen gezet.

Tot voor kort ben ik er niet aan toe gekomen iets met de fiets te doen, anders dan 'm voor enkele bruikbare onderdelen te kannibaliseren voor de Locomotief Sprinter van Jeroen. (hierover later meer).

Ergens aan het einde van het Locomotief-project begon er iets te broeien. Het Koga-frame heeft (semi-)horizontale uitvaleinden, dus prima geschikt voor een fixie, singlespeed óf versnellingsnaaf. Van die laatste heb ik er meerdere liggen, o.a. een Sachs Pentasport H5100 (5-gang) ingebouwd in een velg met bijpassend voorwiel. De inbouwbreedte van de naaf kwam ook nog overeen met die van het frame, dus de basis was er. De bediening van de naaf is met zowel links als rechts een kettinkje, dus dat moest te combineren zijn met de buiscommandeurs op het frame. Eigenlijk is alleen de afstelling van de middelste versnelling kritisch, de overige standen zijn of kabel strak of kabel slap. De positie van de middelste versnelling het ik op de rechter commandeur met watervaste stift gemarkeerd. Ik denk dat het met de nodige ervaring ook wel op gevoel te doen is.

De fiets was toen ik 'm vond nog zo goed als origineel, maar in verwaarloosde staat. Alle verchroomde onderdelen waren verroest, de aluminium onderdelen flink ge-oxideerd. De kogellagers liepen eigenlijk allemaal nog wel goed, zeker gezien de uiterlijke staat was dit alleszins een meevaller. De wielset met 6 kransjes achter liep nog soepel en op een slag in het achterwiel na eigenlijk alleen maar vies en dof. Deze set is hergebruikt in de Locomotief, evenals de voorderailleur, het stuur en de stuurpen. De Altus-achterderailleur, alhoewel in deze reincarnatie niet meer nodig, heeft het niet gehaald als donor-onderdeel voor de Loc.

De crankset en lagering heb ik wel uit elkaar gehaald, niet omdat het perse nodig was, maar omdat ik dit type nog niet eerder "live" was tegengekomen: Shimano Selecta, een soort octalink-achtige trapas, een losse, via een vertanding op de as te fixeren spider met tandwielen en losse crankarmen met self-extracting crankbouten. De cups zijn losse, in de bracketpot geschroefde schalen. Erg eenvoudig spelingsvrij af te stellen en met nieuw vet loopt het allemaal weer prima.
De Tourney-remmen doen het nog prima, de oude blokjes in combinatie met de ceramisch gecoate Rigida-velg vertragen ruim voldoende. De remhendels, met stadsgrepen, heb ik hergebruikt. Het moderne, dikke stuurlint en stadsremgrepen vinden elkaar niet erg aardig, daar moet ik wellicht nog een oplossing voor zoeken. De ruimte rond de banden is beperkt met de Vittoria Adventure 40-622, zowel bij de voor- en achterrem als ook in het frame, maar het gaat precies.

Het was zeker niet de bedoeling aan deze fiets veel geld uit te geven, en dat is gelukt. Het geld is gegaan naar 2 sram fixeerhulzen en 2 anti-rotatieringen (ca. 10 euro) en een rembinnen- en -buitenkabel (5 euro). De overige onderdelen had ik reeds langere tijd liggen, enkel de binnen- en buitenbanden had ik redelijk recent bij Rose in de uitverkoop aangeschaft (22 euro totaal).

    Hierboven nog in opbouw met aan Locomotief Sprinter te doneren stuur en -pen

Binnenkort een wat uitgebreidere proefrit maken en gelijk wat foto's erbij.